۱- نان و عروسک یک جریان تئاتری به همت یک گروه نمایشی بود که “پیتر شومان” از اعضا و مدیران برجسته ی این

گروه بود.
۲- این گروه با راه اندازی نمایش های خیابانی و استفاده از عروسک های غول آسا به اجرای نمایشنامه های کوتاه درباره مضامین معاصر در خیابان ها، میادین، پارک ها و حتی پشت چراغ قرمز ها می پرداختند.
۳- آن ها معتقد بودند باید تماشاگری را که به تئاتر نمی رود، با تئاتر رو به رو کرد. نمایش های آن ها مجانی است زیرا شومان معتقد بود تئاتر جایی برای داد و ستد نیست. از نظر اون تئاتر یک ضرورت و شکلی از مذهب است.
۴- عنوان نان و عروسک برای ان ها شعار گروه است زیرا شومان می گوید: دلمان می خواست می توانستیم مردم را با تئاتر تغذیه کنیم.