در دهه ی ۳۰ و ابتدای دهه ی ۴۰ جنبشی سینمایی در فرانسه آغاز شد که با توجه به وضعیت بد اقتصادی و خطر جنگ با نگاهی بدبینانه و نامشخص همراه بود.
ویژگی ها:

۱- با توجه به دید رئالیستی و آدم هایی از حاشیه ی جامعه ( مانند بیکاران، دزد ها و… ) همراه با بیانی شاعرانه و لطیف
۲- انتقاد شدید اجتماعی
۳- گاه منظره پردازی و عشق عمیق به طبیعت، برگرفته از نقاشی امپرسیونیسم
۴- تاکید بر میزانسن ( به ویژه نور و دکور )
۵- رئالیسم شاعرانه رئالیستی بارسازی شده بود نه روالیسم اجتماعی فیلم های مستند.
۶- این رئالیسم متکی به استودیو بود و به روش های سبک پردازی شده ( استیلیزه ) مثلاً بخش هایی از خیابان های پاریس با دقت در استودیو بارسازی می شود.
۷- در روایت داستان ها، نوعی تقدیرگرایی بر قهرمان است.
۸- گاه در آثار برخی از فیلم سازان این سبک حال و هوایی فانتزی – سوررئالیستی دیده می شود مانند ژان ویگو
برخی از فیلم سازان این سبک:
ژان ویگو: نمره ی اخلاق صفر ( نگاهی انتقادی به نظام آموزش و پرورش )
مارسل کارنه: بچه های بهشت، بندر مه آلود، روز بر می آید
ژان رنوار:قاعده ی بازی، توهم بزرگ ( از شاهکارهای سینمای فرانسه است. داستان این فیلم درباره ی یک بازداشتگاه آلمانی در جنگ جهانی اول و فرار چند زندانی است. در این فیلم هیچگاه صحنه هایی از جنگ نمی بینیم اما جنگ را از میان روابط مردم، اجتماع و تصاویر به خوبی حس می کنیم. )
ایالت هنر را در کانال تلگرام پیگیری کنید:
telegram.me/artstate