اتروریایی ها، اتروسک ها اقوم مخاجری بودند که زادگاه خود را در لیدیه واقع در آسیای صغیر ترک کرده و در ناحیه ای که امروزه توسکان خوانده می شود، سکنی گزیدند.
عصر شکفتگی هنر اتروریایی با دوره باستانی در تاریخ یونان همزمان بود. بیشتر هنر اتروریایی ها مربوط به آیین مرده پرستی ایشان بود.
تابوت ها، خاکستر دان های مردگان با سر هایی به شکل آدمی و نقاشی روی دیوار مقابر اصلی ترین آثار به دست آمده از این دوران است؛ زیرا خود بنا از چوب ساخته می شده است. مجموعه ی بنا معمولاً بر سکوی بلندی استوار می شد و با یک پلکان چوبی به سطح زمین متصل می شود. مقصوره یا تالار اصلی معبد نیز به سه قسمت مجزا تقسیم می شد که متعلق به سه خدا: ژونو، ژوپیتر و مینروا است.
از دیگر آثار برجسته به جا مانده از هنر اتروسک ها مجموعه ی آثار مفرغین شامل سردیس ها، پیکرده های کوچک و آیینه هاست.
بنا به گفته نویسندگان رومی اتروسک ها استادان مسلم فنون مهندسی ساختمانی، نقشه کشی شهری و مساحی و نقشه برداری بوده اند. به نظر می رسد رومی ها این فنون و همچنین ساختن استحکامات و پل ها و مجاری اب را از اتروسک ها آموخته باشند.
هرچند امروزه از معماری اتروسک ها چیز چندانی بر جای نمانده، اما بررسی تنها یادگار با ابهت معماری این دوره یعنی دروازه آگوست در پروجا، متعلق به قرن دوم قبل از میلاد نشان دهنده ی استفاده ی کامل از هلال ها و دهانه های قوسی شکل است که بعد ها در آثار رومیان بسیار به کار گرفته شد.
ایالت هنر را در کانال تلگرام پیگیری کنید:
telegram.me/artstate