نوشته های مرتبط
پیش از رنسانس تصاویر یا با دست رسم می شد یا با لوح های چوبی به چاپ می رسید. در سال های ۱۴۰۰ میلادی روش
چاپ جدیدی مرسوم به اینتالیو یا چاپ گود به تکامل رسید؛ اما این روش از سال های ۱۵۰۰ میلادی در چاپ کتاب مورد استفاده قرار گرفت.
در روش چاپ اینتالیو از طریق لوحی فلزی صورت می گرفت که تصویر روی آن گود افتاده بود. ( این روش بر خلاف چاپ حروفی گوتنبرگ و باسمه های چوبی ای بود که سطح چاپ برجسته داشتند. )
در روش اینتالیو با گراوور سازی و حکاکی جزئیات بیشتر و تعداد وسیع تری از رنگ مایه ها قابل اجرا بود که با باسمه های چوبی امکان نداشت. این نکته را می توان با مقایسه صفحات عنوان کتاب مقدس چند زبانی کریستف پلانتین دریافت. علاوه بر این با استفاده از لوح فلزی چاپ نقش های بیشتری به دست می آمد که با لوح های چوبی نا ممکن بود. یکی از اشکالات روش اینتالیو برای چاپ کتاب این بود که هنگام چاپ متن به روش لترپرس تصویر سازی ها باید جداگانه در ماشین چاپ غلتکی خاص اینتالیو چاپ می شد. گراوور شکل مدرنی از چاپ اینتالیو است.
