نوشته های مرتبط
ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪﻱ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﻘﻮﻁ » ﺍﻛﺪﻳﺎﻥ« ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻜﻮﻣﺖ » ﺑﺎﺑﻞ« ﻛﻪ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺣﺪﻭﺩ ﻧﻴﻢ ﻗﺮﻥ ﻃﻮﻝ ﻛﺸﻴﺪ، ﺳﻮﻣﺮﻳﺎﻥ ﺷﻬﺮ »
ﺍﻭﺭ« ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺪﺭﺕ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺳﻌﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻌﺎﺑﺪ ﺭﺍ ﺍﺣﻴﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ».ﮔﻮﺩﺁ« ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﻡ، ﻋﻨﻮﺍﻥ »ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ« ﺭﺍ ﻣﺨﺘﺺ ﺧﺪﺍﻱ ﺷﻬﺮ ﻣﻲﺩﺍﻧﺴﺖ.(ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺳﻮﻣﺮﻳﺎﻥ ﻫﺮ ﺷﻬﺮ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻣﻼﻙ ﺷﻬﺮ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍﻱ ﺷﻬﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ، ﻣﻌﺎﺑﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺭﻭﻧﻘﻲ ﻣﺎﺩﻱ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻱ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ).
ﺍﺯ »ﮔﻮﺩﺁ« ﺗﻨﺪﻳﺲﻫﺎﻱ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﻌﺒﺪ ﺗﺮﺍﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ. ﺍﻭ ﻛﻼﻫﻲ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﺱ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﺍﻛﺪﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻛﻼً ﻫﻴﺒﺖ ﻭ ﺗﺰﺋﻴﻨﺎﺕ ﻟﺒﺎﺱ »ﮔﻮﺩﺁ« ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩﺗﺮ ﻭ ﻣﺘﻮﺍﺿﻌﺎﻧﻪﺗﺮ ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﺍﻛﺪﻱ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺩﮔﻲ ﻭ ﺗﻮﺍﺿﻊ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻌﻠﻖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻬﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻌﻨﻮﻱ ﻣﻌﺒﺪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻛﺎﻣﻞ ﺩﺍﺭﺩ.
