نوشته های مرتبط
آغاز درام یا نمایش را از جشنواره ” دیونوسوس ” یا ” باکوس “ ( خدای باروری و شراب ) می دانند. در ستایش
دیونیزوس، هر ساله چهار جشنواره در آتن برپا می شد که مهمترین آن ها جشنواره ای به نام ” سپاس ” بود. در این جشنواره مردم یونان با پوشیدن لباس نیمه بُز، شراب را بر روی زمین های کشاورزی می ریختند و پایکوبی می کردند و از خدای باروری طلب ازیاد محصول میکردند. همچنین بزی را قربانی می کردند و خون را بر روی زمین های کشاورزی می ریختند.
همچنین برای بز قربانی شده سرودهای موزونی می خواندند که به آن ” سرود غمناک بُزی ” می گفتند. این سرودهای بزی ” تراگودیا ” یا ” تراژدی ” نام داشت.
این اشعار موزون و نسبتاً داستان گونه که به آن ” دیترامب ” می گفتند، به شکل هم خوانی و گروهی ( همسرایی ) اجرا می شد.
در حدود قرن ششم قبل از میلاد شاعری به نام ” تس پیس ” که رهبری یکی از گروه های همسرایان را به عهده داشت، این اشعار دیترامبیک را به شکل پرسش و پاسخ مکالمه ) در آورد. به این ترتیب این اشعار سرآغازی برای شکل گیری نمایش شدند.
تس پیس اولین نویسنده مکالمات نمایشی بود. او تصمیم گرفت برای اولین بار این مکالمات و اشعار دیترامب را خود اجرا نماید. به همین دلیل او را اولین سرخوان ( یا اولین بازیگر تئاتر ) نیز می دانند. لازم به یادآوری است که به عقیده ارسطو، تراژدی از بدیهه سرایی سرخوان دیترامب به وجود آمد.
