در شهر دامغان مجموعه ای به نام خدایخانه یا تاریخانه وجود دارد که احداث آن به ۳۰۰ هجری باز می گردد. این مسجد

نمونه ی بسیار زیبا و کاملی از مساجد قرون اولیه اسلام به شمار می رود. شیوه ی معماری مسجد ماخوذ از معماری ساسانی است. ساختمان مسجد شامل یک صحن با حیاط مرکزی است که اطراف آن را رواق های سرپوشیده احاطه کرده است. شبستان مسجد بر روی هجده ستون مدور ( سه ردیف شش تایی ) استوار شده است. این ستون ها یک متر و نیم قطر دارند و از نظر ویژگی های معماری مشابه ستون های کاخ های ساسانی هستند. طاق های مسجد تاریخانه از آجر است و به طاق های دوره ی قبل از اسلام، یعنی عهد ساسانی شباهت بسیار دارد.
در طی قرون تاریخانه ی دامغان بارها مرمت و بازسازی شده است. مناره ی آجری زیبایی در عهد سلجوقی به این مجموعه اضافه شده است. مناره کنونی ۲۵ متر ارتفاع دارد و بدنه آن با آجرکاری تزئین شده است.
طبق کتیبه ی کوفی مسجد، مناره به همت بختار بن محمد، در قرن پنجم هجری احداث شده است.